Het stagekamp van Yunus

Mijn vader heeft me die maandag naar school gebracht. Ik had een kleine bruine koffer met spullen erin: tandenborstel, shampoo, onderbroek, sokken, zwembroek, hemd, een trui en een broek en mijn zwembroek. Mijn vader heeft gezwaaid en hij had wel haast. Ik was mijn paspoort vergeten en dat had ik nodig om naar België te gaan. Ik moest twee uur inde bus zitten, we gingen naar Landalpark het Vennebosch. De locatie kon ik steeds doorgeven met mijn mobiel. Dat heb ik ook gedaan in België toen we friet gingen eten. Friet met vissticks heb ik gehad. De weg erheen en terug was vermoeiend want we moesten met de fiets. Ik had ook nog een zachte band.

Op het park heb ik geschoffeld ( daar heb ik een blaar van gekregen) en ik heb met Peter de golfbaan geveegd, en de speeltuin. Ik heb ook zwerfvuil opgeraapt met de knijper.

Ik heb om Trees gelachen want ze riep: “Geen paniek!” Als iets even niet goed ging riep ze dat. Ik vind het grappig. Ik vond echt alles leuk op kamp. We hebben lekker gegeten. Er was macaroni en wraps en krieltjes.

Ik sliep in een huisje met Daniel op de kamer. In het huisje waren Pieter, Dennis en Peter en Natascha. Ik heb vier dagen lang gezwommen. Elke dag om zeven uur ’s avonds gingen we zwemmen. In het water zit chloor. Het rook daar heel sterk naar chloor. Een keer heb ik gebowld. Een uur lang, daar moet je voor betalen.€ 22,00 voor een baan. Ik heb niet gewonnen maar wel een strike gegooid.

Het was een heel leuk kamp en ik heb de waterfietsen nog schoongemaakt. Ik heb met Trees gelachen. Trees kan een klein beetje Turks.

Yunus